Astrid Houben is net afgestudeerd van de master Business Administration en op haar 23ste gediagnosticeerd met een chronische ziekte. Door deze diagnose is haar kijk op het leven in een versnelling veranderd.
Hoe is het als de versnelling van de ene op de andere dag wordt stopgezet? Als je verplicht wordt om stil te staan en te reflecteren, en na te denken over de perceptie van jouw eigen tijd omdat je niet weet hoeveel daarvan nog rest? Hoe verandert de perceptie van tijd nadat je te horen hebt gekregen dat je een chronische ziekte hebt? Wat wil je nog doen met je leven en waar hou je mee op? En hoe ga je met deze veranderingen om?
