Thema 1997
"Vrijblijvend Verantwoordelijk"
De materiële omstandigheden waarin ik verkeer zijn uitstekend. Ik geniet veel voordelen van de maatschappij, dus ik vind dat ik niet onverschillig tegenover maatschappelijke problemen kan staan. Wat ik echter in concreto moet doen is een tweede. Ik weet meestal wel wat ik in principe zou moeten kiezen, maar in praktijk? De vrijheid van handelen is groot. En de afwegingen zijn moeilijk.
Enkele voorbeelden:
- Een beter milieu staat voorop, maar ik wil wel blijven vliegen en autorijden. Om het milieu te beschermen, volsta ik met het overmaken van een klein geldbedrag naar de rekening van Greenpeace of Natuurmonumenten.
- Maatschappelijke normen en waarden moeten in stand blijven om de sociale cohesie te bewaren. Als de overheid mij daar op wijst, dan vind ik dat echter belemmerend en paternalistisch.
- Ik klaag over haast en mijn volle agenda, maar maak vervolgens wel een lange werkweek. Uiteraard houd ik hierdoor geen tijd over voor andere zaken dan eigen werk en carrière.
Na jaren van economische groei en interne politieke stabiliteit hebben wij een ongekende materiële welvaart bereikt. Juist nu wij ons op dit welvaartsniveau bevinden, is er ruimte om na te denken over onze maatschappelijke verantwoordelijkheden. Dit speelt bij de overheid en het bedrijfsleven, maar ook bij het individu een belangrijke rol:
- De overheid zegt alle belangen af te wegen, bijvoorbeeld in de discussie over de grote infrastructurele projecten, maar een duurzame lange termijn visie ontbreekt. Is het niet zo dat uiteindelijk het economische belang de doorslag geeft?
- Zijn bedrijven gehouden tot maatschappelijk verantwoord ondernemen? Wat zijn daar eigenlijk de consequenties van?
- Ik voel een persoonlijke verantwoordelijkheid voor de maatschappij, maar hoe geef ik daar vorm aan?
De vraag is: wat vindt u zelf? Gaat u zich bij het antwoord op deze vraag conformeren aan de doelstelling van de organisatie waarvan u deel uitmaakt, of aan de verwachtingen van uw omgeving? Er ligt vaak een spanningsveld tussen de rol die wij spelen en hetgeen wij voelen en wenselijk achten. Enkele initiatieven bewijzen dat het mogelijk is succesvol te opereren indien wij meer verantwoordelijkheden nemen dan de wet voorschrijft. Bijvoorbeeld buurtbewoners die gezamenlijk de straat schoonhouden, zonder af te wachten tot de gemeentereinigingsdienst langskomt. Of een onderneming die streeft naar een duurzame bedrijfsvoering en probeert de belasting van haar activiteiten voor het milieu te verminderen.
De Veerstichting hoopt tijdens het 18e symposium meer inzicht te creëren in de ontwikkelingen die op dit moment in onze maatschappij gaande zijn en te laten zien welke uitdagingen voor ons studenten klaarliggen. Verantwoordelijkheid of onverschilligheid? Het antwoord wordt niet op een presenteerblaadje aangeboden. Uw ideeën en meningen zullen gestalte krijgen in de interactie tussen sprekers, werkgroepleiders, en u, de deelnemer.
Bestuur
Michiel Jensma
Wendeline de Bouter
Wouter Staatsen
Ockje Tellegen
Lourens de Waard